Na lekcjach angielskiego nieraz mówiono nam, że stosowanie podwójnego zaprzeczenia jest błędem. Dlatego kiedy słuchamy utworów takich zespołów jak Pink Floyd (We don’t need no education z załączonego materiału video) czy The Rolling Stones (Satisfaction), zastanawiamy się nad dwiema możliwościami: albo artysta popełnił błąd (a to raczej niemożliwe), albo coś źle zrozumieliśmy słuchając wyjaśnień nauczyciela.
Każde z tych założeń jest jednak nieprawdziwe. W utworach wspomnianych wykonawców nie ma błędu, niemniej stosowanie podwójnego przeczenia nie jest poprawne. A raczej jest poprawne tylko w niektórych uzasadnionych wypadkach. Tak czy inaczej, początkujący powinni go unikać, ponieważ nie poznali języka na tyle, aby odróżnić celowy zabieg od nieświadomie popełnionego błędu.
We wymienionych wyżej piosenkach podwójne zaprzeczenie zastosowano celowo, aby podkreślić treść przekazu. Czasem chodzi o przekazanie ironii czy ośmieszenie odbiorcy. Na przykład autorzy utworu, w którym pojawiają się słowa: I can’t get no satisfaction chcieli zaznaczyć, że na pewno nie czują najmniejszej satysfakcji.
Na czym natomiast polega zasada nietworzenia podwójnego przeczenia? Otóż jeśli w zdaniu występuje przeczenie przy czasowniku, na przykład: don’t go, doesn’t have, I can’t, itp., nie należy już umieszczać w nim wyrazów takich jak: no, noone, nobody, nowhere, nothing, never, hardly, none, itp. Popatrzmy na następujące przykłady:
She doesn’t get satisfaction. – poprawne
She doesn’t get no satisfaction. – Tak nie mówimy, chyba że chcemy w sarkastyczny sposób podkreślić treść zdania.
She couldn’t find any apples. („Nie mogła znaleźć żadnych jabłek.”) – zdanie poprawne.
Zasada nietworzenia podwójnego przeczenia sprawia problem Polakom, ponieważ w naszym języku można powiedzieć „NIGDY NIE miałem samochodu”, natomiast w angielskim musimy wybrać pomiędzy słowem never, a przeczeniem przy czasowniku:
I have NEVER had a car.
lub
I haven’t had a car.
Tekst ukazał się na łamach partnera medialnego kampanii - magazynu Goniec.
