„-er” i „-ee”

Tym razem będzie o dwóch bardzo użytecznych końcówkach, które pozwalają tworzyć samemu poprawne słowa po angielsku, lub są używane w wielu słowach już obecnych w języku, gdzie od razu wiadomo, co dane słowo określa.

„-er” używana jest w słowach określających wykonawcę jakiejś czynności, np. zawodu (worker, gardener). Oczywiście są inne końcówki dla zawodów (np. doctor, violinist), ale „-er” jest najpopularniejsza. Końcówka ta jest też używana w słowach określających wykonawców danej czynności, które nie są zawodami, ale są często stosowane, np.:

payer – płacący

interviewer – osoba przeprowadzająca wywiad

employer – zatrudniający, pracodawca

„-ee” jest z kolei dodawana do zazwyczaj tych samych słów, tylko oznaczają one wtedy odbiorcę danej czynności, np.:

payee – osoba, której się płaci

interviewee – osoba z którą przeprowadzany jest wywiad

employee – zatrudniony, pracownik

Końcówka „-ee” jest tez sporadycznie używana w słowach określających osobę, która coś zrobiła (np. escapee – uciekinier), ale są to przypadki rzadkie. Natomiast znajomość zasad używania obu końcówek pozwala tworzyć własne słowa, jeśli nie istnieją jeszcze w języku angielskim, np.:

teachee – nauczany, osoba, którą się uczy

Choć oczywiście częściej na taką osobę powie się „student”, to przykład ten pokazuje, że można pokusić się o stworzenie słów, jeśli w danym momencie jest nam to potrzebne.